Aan de jongen die elke avond naast me komt zitten in de trein: ik moet je niet. Al vanaf het eerste moment dat ik je zag, vond ik je degoutant. Je zelfvertrouwen lijkt zelfs groter te zijn dan je IQ. Je kan me niet imponeren met je smartphone, nog met de papieren die je boven haalt. En hoewel de meeste vrouwen geilen op mannen in pak, kan je me niet bekoren. Stop ook met mij stiekem aan te raken. Ik huiver er van. Je lange haren kunnen me niet verleiden. Ik moet toegeven, je bent knap. Maar ik vind je echt niet aantrekkelijk. Eerder afstotend. Dat je steeds in slaap valt naast mij bewijst enkel maar dat ik geen goed gezelschap ben.
Lieve jongen. Wil je aub vanaf morgen een paar rijen voor mij gaan zitten? Daar zit een zeer knappe vrouw met de perfecte maten. Ik hoop dat ze je kan behoeden om in slaap te vallen.
Dank u.
De wereld door de ogen van Alimonia 