Griezelig

Vreemd. Niet enkel voel ik mij zo de laatste dagen, ik ben het ook. Ik zie vaak mensen die dat over mij denken. Als de treincontroleur achter mijn abonnement vraagt, toon ik deze met plezier. Niet omdat ik zo fier ben op mijn eigen kop, maar wel op het hoofd langs de achterkant.

Inderdaad. U ziet het goed. Een griezelige jongedame. Een ontwerp van Victoria Frances. Ik ben gefascineerd door deze griezelige dingen. Mijn ganse kamer staat/hangt vol met deze dingen. Luis Royo, Markus Mayer. Ik noem maar op. Elke gothic en/of metalzot kent deze namen wel. Ik voel me erg thuis in mijn zwarte kamer. Nee, ik lieg niet. Ze is zwart. Pikzwart. Hier en daar staan er drakenbeeldjes om de boel op te fleuren. Een draak mét een zwaard in zijn ‘hand’. Een draak op een Harley Davidson. Een draak op een steen.

Ik kan het niet goed omschrijven, maar ik ben enorm aangetrokken tot deze duistere dingen. Ik vind ze erg mooi. Rustgevend. En wat voor jullie misschien raar klinkt: positief. Ongeveer 7 jaar jaar geleden begon het allemaal. Mijn moeder liet me maar doen toen ik er als een kerstboom uitzag. Kettingen, lang zwart haar, zwarte make up, lijkbleek. “Puberteit” probeerde ze aan haar vriendinnen uit te leggen. “Dat gaat wel voorbij”, hoorde ik ze zachtjes fluisteren. Maar jaren verstreken en ik ben nog steeds zo. Ondertussen heeft ze er zich bij moeten neerleggen. Ik loop dan niet meer als een “freak” rond, maar ik voel me nog wel zo. De muziek die ik luister is haar “genre” niet, maar ze laat mij maar doen. Zolang ik maar leuke liedjes op de cello speel is er voor haar geen probleem!

Sinds kort heb ik puzzels gekocht – leve de bons die je krijgt als je van werkgever vertrekt – . Geen gewone puzzels waar een landschap opstaat, maar duistere en griezelige puzzels. Ze zouden ideaal in mijn kamer passen! En kijk, ze zijn eindelijk af. Ik voel me fier. Blij. Zoals een klein kind. Maar vooral. Ik ben bang, want ze zijn griezelig, vindt u ook niet?

Oh ja. Wat gaat U met Halloween doen? Nog geen idee? Nu. Ik wacht tot 23.59 om dan mijn slachtoffer dat ik vermoord heb lekker op te kunnen eten. Met kaarslicht en op de achtergrond muziek van My Dying Bride! Het bloed dat ik niet van mijn slachtoffer opdrink, bewaar ik in een potje om de volgende dag nog te kunnen serveren bij de restjes vlees.