Vandaag werd ik gevolgd in de FNAC. Niet door een knappe jongen. Niet door iemand die mij iets wou verkopen. Nee. Ik werd gevolgd door een bewaker van de winkel. Blijkbaar zag ik er als een potentiële dief uit. Ik wandelde een uur (!) in de winkel rond van de boeken naar de cd’s en van de hoofdtelefoons naar de PC-spellen. Dat deed ik niet op een rustige manier, maar een vrij drukke manier. Zo ben ik nu eenmaal. Ik haat traag wandelen. Daar word ik moe van. Ik ben een gejaagd persoon. Ik was ook al vrij gestresseerd want ik haat winkelen. En ik haat drukke winkels. Ik kreeg het op een gegeven moment erg benauwd. Kerstmis is toch voorbij? Waarom was er dan nog zo veel volk in de winkel?
Soit. Ik werd dus (on)opvallend gevolgd door een man zonder jas. Hij inspecteerde zorgvuldig wat ik deed. Vanaf het moment dat ik door had dat ik werd gevolgd, begon ik mij expres nog vreemder te gedragen. Ik liep kris kras door de winkel en nam op een gegeven moment mijn GSM om te bellen. Maar opeens was hij weg.
Ik was terug een vrij mens.
In de winkel.
De wereld door de ogen van Alimonia 