1 keer per maand wil ik simpelweg een man zijn. Dan hoef ik die maandelijkse miserie niet elke keer opnieuw te moeten meemaken. Want jullie mannen weten niet hoe het voelt. Nee. Elke maand opnieuw crepeert de vrouwelijke bevolking van de pijn. En dat enkel om jullie kinderen te kunnen schenken. Oneerlijk. Van jongs af aan worden we al met deze problemen opgezadeld! Kinderen? Ik wil helemaal geen kinderen! Waarom moet ik dan elke maand afzien? Voor wat? Wat is het doel?
Dat ik op pijn kick is geen excuus. Ik wil nog altijd zelf kiezen wanneer ik pijn wil lijden en voornamelijk wanneer. Want die vervelende dagen komen altijd op het verkeerde moment! Net als we willen gaan shoppen, het nieuwjaarsreceptie is, een cello-optreden,… Maar soit. We hebben niet enkel last van pijn, maar ook van ambetantdheid. Of denkt u dat we expres ambetant rondlopen? Nee dus. We voelen ons ambetant, maar we kunnen dat niet veranderen!
Dus mocht u nog eens een vrouw horen klagen over “buikpijn”, gelieve haar dan een paar chocolaatjes aan te bieden. Of een warmwaterkruik. Maar vergeef haar. Want ze heeft er ook niet voor gekozen om een vrouw te zijn.
De wereld door de ogen van Alimonia 
Ik kan er niet aan doen, maar vind deze keer uw verhaal wel grappig (dat betekent niet dat ik u uitlach hé!).
Dat is goed! Dat is de bedoeling 😉 Ik probeer met problemen sarcastisch om te springen 😉
O God ja, ik vervloek mijn maandelijkse ellende soms. PMS is ook erg
@Danique: Ik denk dat elke vrouw wel op die miserie vloekt! Wie zou dit nu leuk vinden??