De homo

Ik heb hem nooit gemoeten. Het beste homovriendje van mijn collega. Al vanaf de eerste blik was het duidelijk dat we elkaar niet konden uitstaan. Maar we zijn beide volwassen mensen en dus zijn we altijd beleefd gebleven. Ik voor hem. Hij voor mij. Begrijp me niet verkeerd, ik heb niets tegen homo’s. Nee. Helemaal niet. Maar hij was een uitzondering. Hij behoort tot de verwende homo’s. De piekfijn uitgedoste homo’s die enkel kledij van Versace dragen. De alleenstaande homo’s. De homo’s die op alles en iedereen commentaar hebben. De cultureel onderlegde homo’s. De homo’s die zichzelf beter dan de rest vinden. En daar heb ik het dus niet voor. Zelfs al was hij geen homo, dan zou ik hem nog niet kunnen uitstaan.

En daarom probeer ik hem zoveel mogelijk te negeren. Want ik ben geen piekfijn uitgedoste vrouw. Ik draag geen dure kledij. Mijn haar ligt niet altijd netjes en soms ziet mijn make up er niet uit. Ik sport niet in mijn mantelpak en ik ken zeker niet alles van films.

Maar vandaag ging hij te ver. Zijn commentaar over mijn haar dat er niet uitzag. Dat ik dringend naar een kapper moest gaan. Het kon me niet schelen.

Ik was lastig. En dat zal ik nog wel een tijdje zijn. Want serieus, kon hij nu eens niet voor één keer zijn smoel houden?

7 gedachtes over “De homo

  1. Als het je niet kon schelen, dan was je niet lastig. Misschien moet jij eens stoppen met jezelf te beledigen ipv de schuld bij anderen te steken.

    Heb ik daar laatst niet iets over geschreven?

    • als je negatieve commentaar als “lucht” beschouwt dan ben je een mens zonder emotie. Of heb je een ontzettend groot ego.

  2. Ik zou het niet zien als een groot ego, maar eerder een sterk ego. Jij moet zelf bepalen wat je over jezelf denkt. Nu geef jij je kracht weg aan anderen. Je zegt: “Ok, zeg jij maar wat ik over mezelf moet denken.”

    Geloof je al negatieve dingen die over jou gezegd worden? Heeft iemand altijd gelijk omdat die zoiets zegt? In dit geval kies je ervoor om die persoon te geloven. Jij vond zelf dat je haar er niet uitzag. Steek dan niet de schld op hem. Jij bent verantwoordelijk.

    Wat als iemand iets negatiefs zegt over je haar en daarna iemand anders iets positief zegt? Wie heeft dan gelijk?

    Ik zal het je zeggen, jij hebt dan gelijk. Wat jij over jezelf denkt, dat zal je geloven. En ik bepaal liever zelf wat ik over mezelf denk, dan dat door anderen te laten doen. 😉

    Die andere uitspraak klopt helemaal niet. Als je je niet laat beïnvloeden door negatieve commentaar, kan je dan niet meer lachen, niet meer gelukkig zijn, niet meer van iemand houden?

    Je blijft een mens met emoties. Je hebt alleen wat minder negatieve emoties. Die gaan nooit helemaal weg, dus daar hoef je je geen zorgen over te maken. 😉

    • Een sterk ego is geen probleem, maar té sterk? Nee dank u. Ik haat mensen die commentaar naast hun neer leggen en gewoon denken wat ze willen. In het echte leven zijn ze onuitstaanbaar.

      Voor mij is dit gewoon een laffe oplossing om bepaalde problemen gewoon te negeren en te vergeten.

      Mijn haar lag er warrig bij, maar IK vind dat persoonlijk niet erg. Ik was niet lastig over zijn opmerking, wel over het feit dat hij (de homo in dit geval) ALTIJD denkt dat hij gelijk heeft. Een beetje zoals u.

  3. Er zijn verschillende soorten commentaar or kritiek. Je hebt constructieve kritiek zoals: “Je kapsel ziet er niet zo prachtig uit als anders. Het lijkt minder volumineus (or whatever) – gebruik je een andere shampoo? Misschien kun je xxx eens proberen of yyy doen”. Daar heb je iets aan.

    Kritiek zoals: “Je haar ziet er niet uit”? Nutteloos. Drop it like it’s hot.

    Bepaalde kritiek, daar kun je iets mee doen, bepaalde niet. Leer het onderscheid te maken. 😉

    Dit soort opmerkingen zeggen veel meer over die persoon zelf dan over jou. Maar jij ziet het andersom.

    Dat jij mensen haat die kritiek naast zich kunnen neerleggen, dat zegt meer over jou dan over hen.

    Ik vind jou oplossing net laf. In plaats van zelf verantwoordelijkheid nemen over je gedachten (niet makkelijk) – je macht weggeven aan anderen. Bang zijn om zelf te beslissen. Jij negeert je eigen verantwoordelijkheid.

    Ik geloof niet dat je die opmerking *niet* erg vond. Ik ken je ondertussen al goed genoeg om te weten dat zo’n dingen je kunnen kwetsen.

    Maar, hey.. misschien heb ik ongelijk. (Oh, hoe kan dat, denk ik niet altijd dat ik gelijk heb?) Nee, babe, nog niet eens bijna. En maar goed ook.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s