Helemaal opgetut vertrok ik naar de receptie. Ik was bij de eerste aanwezigen. Ik keek rond me en zag enkel 60+ers. Kunnen deze mensen de jongeren nu echt geen artistieke vrijheid gunnen? Toen uiteindelijk bleek dat ik bij één van de jongste kandidaten was, zag ik mijn “speciale prijs” als sneeuw voor de zon smelten. “Zelfs dat niet”, zuchtte ik.
Toen uiteindelijk de jury binnenwandelde – ook al van de oude garde – knikten ze onopvallend op wat later de winnaar bleef te zijn. Het gaf me een wrang gevoel. Vriendjespolitiek? Natuurlijk! De man bleek later wel een bekende winnaar in het milieu te zijn. Samen met zijn andere vrienden van de plaatselijke fotoclub hadden ze praktisch de hele top 10 gevuld.
Na de prijsuitreiking kwam ik tijdens de receptie in gesprek met één van de juryleden. Ze nodigde mij vriendelijk uit om samen met haar al de foto’s te overlopen. En zogezegd zo gedaan.
Al vrij snel werd duidelijk waarom ik niet tot de winnaars behoorde. Haar smaak kwam helemaal niet overeen met de mijne. Ze legde me uit dat ik de “regels” moest volgen. De regel van 3. Foert, de regels. Die lap ik aan mijn laars. Ik neem foto’s met gevoel. Geen foto’s omdat het volgens de regels een mooie foto zal opleveren.
En sindsdien doe ik niet meer mee aan die politieke fotowedstrijden.
Ik hang mijn foto’s wel op in mijn kamer.
De wereld door de ogen van Alimonia 
Kunst volgens het boekje
echte kunst komt regelrecht uit het hart of de buik
er komen geen reglementen aan te pas
al zouden velen willen dat dit wel zo was
talloze talentlozen vinden spontane creaties niet puik
Lenjef
Volledig met je eens! Ik kon het niet beter verwoorden 🙂
Zet ze hier in je blog, ik hou van foto’s die in een kamer hangen.
En laat die zgn. kunstkenners de hik krijgen.
hehe 🙂 Hou mijn blog in het oog en misschien post ik wel wat foto’s 🙂
Je legt de vinger op de pijnlijke wonde. De fotoclubs houden zichzelf in stand door de traditionele werken uit te kiezen en die te belonen. Dat is een veilig concept! Laat je die regeltjescultuur echter niet aanmeten want dan sterft jouw creativiteit. Ik ben ook zo’n dwarsligger die graag wat buiten de lijntjes kleurt. Weg met de dictatuur van de regeltjes! Fotografie is meer dan diafragma en scherpte!
Klopt! Je kan dan technisch nog zo goed zijn, als je “het” niet ziet, zie je het niet. Ik noem het altijd het “fotografisch oog”. Het is net zoals muziek. Als je het niet “voelt”, dan speel je geen muziek.
Bedankt voor je reactie!
Ik ben ook wel eens benieuwd naar die foto’s op je kamer =D
Held
😉