Ziek

Om één of andere reden ben ik zelden ziek. Het moet ongeveer een 6-tal jaar geleden zijn dat ik echt ziek was. In die periode ging ik zelfs nog naar school en was de halve klas ziek. Ik hoorde daar jammergenoeg ook bij. Maar ik heb een sterk karakter en zelfs ziek ging ik naar school. Ik was bang dat het missen van een paar lessen een enorm effect zou hebben op mijn toekomstig leven. Zo ben ik er nog steeds van overtuigd dat die ene keer ze mij uit de Engelse les zijn komen halen – ik bespaar u de details waarom – ik toen de basisprincipes gemist heb.

Toen ik uiteindelijk na school thuiskwam, kroop ik rechtstreeks mijn bed in. Ik was zo moe dat ik direct in slaap viel.

Sindsdien ben ik nooit meer “echt” ziek geweest. Hier en daar een verkoudheid, maar zelfs dan overdrijf ik niet als ik maar zeg dat het maximum 1 keer per jaar is.

Sinds ik ga werken is “niet ziek zijn” een nadeel voor mezelf in vergelijking met mijn wel ziekzijnde collega’s. De ene lijdt aan migraine en de andere heeft last van zijn rug. Zo kunnen ze hun zieke, maar vrije dag, naar keuze bepalen.

Ik ben nooit ziek. Of het is niet voldoende om thuis te blijven. En de laatste keer dat ik serieus ziek was, is dat op het werk gebeurd.

Miljaar.

Maar ik geef niet op. Bij mijn volgende werkgever ben ik ook ziek. Ik lijd dan aan migraine, tijdelijke depressies, rugklachten en stress. En dat allemaal tegelijkertijd!