Eén van de vele dingen die mij tegenhoudt om het ouderlijk huis te verlaten is mijn – sinds kort – zwarte kamer. Het hebben van een “black chamber” was een ultieme droom. Mijn moeder had altijd gedacht dit hoorde bij mijn puberteit en hoopte ze stiekem dat dit wel voorbij zou gaan. Maar zoveel jaar later wou ik nog steeds een zwarte kamer.
“I am lost in the black chamber
There’s no way to turn back
It takes me down forevermore”
Black chamber – Blind Guardian
Vorig jaar besloot ik dan om samen met mijn mama naar de winkel te gaan. Zwart was niet enkel mijn lievelingskleur, maar het bleek ook nog het goedkoopste papier te zijn.
Ondertussen zit ik sinds de zomer van 2009 al meer dan een jaar in mijn “black chamber”. En zelfs niet helemaal alleen. Ik heb ondertussen het gezelschap gekregen van 15 draken (waarvan er 1 licht geeft), 1 zwaard (nog niet gebruikt. Ik zei ‘nog’ niet), 5 sexy vrouwen (die je uit elkaar kan halen) en 1 heks (nee ik bedoel mezelf niet).
Geniet u even mee.
De wereld door de ogen van Alimonia 
Neuriën in de duisternis
ze voelt zich pas goed in haar pikdonkere kamer
daar heeft ze ‘t naar haar zin
als een schoppen koningin
doch het koninkrijk maakt haar steeds eenzamer
Lenjef
verwoord zoals het is 😉
ik vrees dat je ma nog een tijdje stiekem zal mogen hopen 🙂 ik ben zo oud en inderdaad, daar geniet ik van, vind die beeldjes en tekeningen prachtig, mystiek, het heeft “iets”, maar zou niet kunnen zeggen wat. ik verzamel hier ook op mijn pc apocalyptische fantasy-tekeningen, maar als dat nog eens compleet gemaakt wordt door een zwarte kamer kan ik mij voorstellen dat het iets “kunstigs” is
sorry, maar ‘k kan me vandaag weer niet al te best verwoorden
btw, heb ondertss naar “shutter island” gekeken: imo fenomenaal! en zeker het einde, prachtig, die allerlaatste zin die alles duidelijk maakt! doet me een beetje denken aan “jacob’s ladder” en “the jackett”.
Ik denk dat ik die beeldjes en die puzzels nooit beu zal worden. Wat ik nu nog wil is zo’n drakenrek om ze er op te zetten. Het zwarte komt heel mooi uit tegenover die beeldjes en die puzzels. Het is rustgevend en raar maar waar het is niet zo heel donker door al dat zwart.
Ik had het gevoel dat ik het einde al eens had gezien. Ergens anders. Ik vond het niet slecht gevonden, maar ik heb toch nog zo mijn bedenkingen erover. (ik ben gewoon graag kritisch en ik word niet graag voor de zot gehouden :p)
5 sexy vrouwen (die je uit elkaar kan halen)… interessant!
lol en dan vergeet ik nog mezelf die je kan uitkleden :p
En ik maar denken dat je het al over je zelf had met je verschillende persoonlijkheden;)
Nuja, elke puzzel stelt wel een eigenschap van mezelf voor.
de vrouw met de zwaarden = strijdlustig
de vrouw met de vleugels = sexy & goddelijk :p
de vrouw in de verlaten stad = hopeloos
de vrouw met het bloed = zot geval
Een strijdlustig, sexy en goddelijk, hopeloos, zot geval.
goed samengevat !
dat had jij al gedaan hoor! Ik mis alleen nog zelfspot en koppig.:P
Die hangen er ook, maar die heb ik niet gefotografeerd 😉
Erg mooi, erg a-typisch 😉
Zelf ben ik meer een zonnekind geloof ik, niet zo duister, die kant heb ik wel maar is niet aan mij of mijn leefomgeving te zien. Mijn duistere dingen zetelen in mijn brein en zo nu en dan ontsnapt er iets, waar ik overigens toch wel meestal de grip op heb.
dank je 🙂 Soms verberg je best je duistere kant voor je (leef)omgeving. Alhoewel 🙂
Ik vind het niet erg om zo over te komen. Dat schrikt de mensen altijd een beetje af 😉
Neem nu de foto met het meisje en de doornen kroon op haar hoofd, triestig, maar stelt zij niet het droevige lijden van sommige mensen voor?
Dat jij dat laat zien, en je zegt dat het je inspireerde om je leefomgeving een profiel te geven als het ware, vind ik goed zo.
Want al die bloemetjes en bijtjes, en roosjes en lieve poezekopjes…zijn ook maar een fractie van het echte leven hoor! en meer schijnheiligheid dan er waarheid in zit.
Het leven is een lief snoetje met een doornkroon op…
Ik leef niet in een witte verlichte wereld of zwarte donkere wereld, ik persoonlijk vind de grijze schemerzone best wel boeiend, zo kan je naar de twee kanten kijken!!!
de groeten van het zondagskind.