Moustafa

Het was op een stralende zomerdag dat Moustafa – ofzoiets toch – naast me stond. “You are beautiful” zei hij tegen mij. Ik zette me recht en keek hem aan. “Me?” vroeg ik hem verbaasd. “Yes yes you. You are SO beautiful” zei hij terwijl zijn ogen mijn lichaam van onder tot boven keurde. Ik lachte en brabbelde “het zal wel”. “What’s your age? Where do you live” vuurde hij één voor één af. Ik antwoordde netjes want beleefdheid hebben ze mij van kleinsafaan geleerd.”Will you be here tomorrow too?” vroeg hij. Zonder veel na te denken – hallo ik lag te genieten van de zomerse zon tijdens mijn vakantie – antwoordde ik hem dat ik nog een ganse week op het BIFFF festival rond zou zwerven. “Good. I will be here thursday. We can watch a movie together.” “Yes yes yes. Ok” zei ik hem terwijl ik zijn vraag maar half verstaan en begrepen had. Ik keek op mijn horloge, merkte op dat mijn volgende film zou beginnen en zocht mijn spullen bijeen. “See you thursday then” zei hij nog eens. “Hmm yes yes” zei ik nog terwijl ik enkel en alleen aan mijn film zat te denken.

Tijdens het wachten op mijn bus zag ik Moustafa ineens terug. Hij zwaaide van op een afstand naar mij en ik besefte dat dit geen droom was geweest. Zonder na te denken, had ik een afspraak met Moustafa gemaakt. Nog voor ik het goed en wel besefte zag ik Moustafa op mij afstappen. Ik hoopte dat voor één keer de bus vroeger als voorzien zou langs passeren, maar het lot was mij niet gegund. En dus liet ik voor één keer mijn lichaam de situatie overnemen. Ik keek rond mij en zag een ontzettend knappe sexy man naast mij zitten. “Zou ik? Zou ik?”. Natuurlijk, dacht ik bij mezelf. Waarom niet. En dus zo vroeg ik de sexy man om mijn vriend voor even te spelen. “Euh?” keek hij vreemd op. “Of je mijn vriendje niet wilt spelen”, probeerde ik nog eens. “Die zwarte kerel die afkomt probeert mij te versieren en ik wil hem niet. Help mij. Aub. Ik vraag toch niets bijzonders?”

“Ok” zei de sexy kerel. “Moet ik je kussen” vroeg hij aarzelend. Ik dacht dat hij een grapje maakte, maar zijn lichaamstaal sprak dat tegen. “Dat mag” zei ik verlegen.

En zo geschiedde. Hij kuste mij. Innig en zwoel. Ik sloot mijn ogen….

…en toen ik ze weer opende was Moustafa verdwenen.

Net zoals mijn bus.