“Heb je ooit wel van iemand gehouden?”, vroeg ze mij. “Ja natuurlijk”, antwoordde ik haar verontwaardigd. Het was niet de eerste keer dat ik de vraag te horen kreeg, maar dat ze van mijn eigen moeder kwam, maakte het 10 keer pijnlijker.
Met een dubbel gevoel ging ik slapen. “Natuurlijk heb ik al van iemand gehouden, toch?” probeerde ik mezelf in slaap te sussen. Maar de vraag bleef de hele nacht door mijn hoofd spoken. Na dagen denken, ben ik eindelijk tot de conclusie gekomen dat ik nog nooit van iemand heb gehouden. Wat is houden van eigenlijk? Zou ik mijn leven voor iemand geven, zomaar, zonder nadenken? Zou ik een ganse nacht opblijven om iemand te troosten? Om lieve woordjes te fluisteren? De tranen weg te kussen? Jammer genoeg kan ik op al deze vragen enkel negatief antwoorden. Ik hou van niemand. Ik heb zelfs nog nooit van iemand gehouden. Echt houden bedoel ik dan.
Van obsessies en manipuleren weet ik daarentegen alles. Ik ben er getraind in. Van kleins af aan. En ik ga zo subtiel te werk dat niemand doorheeft dat ik evil ben. “Je bent lief. Je bent een goed mens” hoor ik constant. Ik probeer te lachen, maar ik weet dat het niet waar is. Ik ben niet echt lief. Ik ben gespeeld lief. Ik gebruik mijn vrouwelijke charmes om te krijgen wat ik wil. Aandacht.
Het is de eeuwige strijd van aantrekken en afstoten. Ik gebruik alles om mijn doel te bemachtigen. En wanneer ik het dan heb, stoot ik het af. Nog voor mensen mij echt kunnen leren kennen, heb ik hen al lang afgestoten. Ik ben bang dat ze doorkrijgen dat ik niets om hen geef, maar hen alleen maar gebruik om mijn doel te bemachtigen. Ik ben van niets vies. Zelfgemaakte gedichtjes, massages, stripteases,… Het doel heiligt de middelen, toch?
Maar de laatste weken maakt het mij triest. Triest dat ik na 24 jaar nog steeds van niemand heb gehouden en dat wederom niemand van mij echt heeft gehouden. Want niemand heeft nog nooit de echte Alimonia gezien.
En soms vraag ik mij af of ik nota bene wel een hart heb.
De wereld door de ogen van Alimonia 
hoezo heeft niemand je door? (remember eens een mailtje van lang geleden?)
misschien onderschat je wel eens mensen vrees ik…
al begrijp ik maar al te best wat je bedoeld verder.
fijne avond nog.
Gebruiken we niet allemaal elkaar een beetje?
En is houden van voor iedereen gelijk? Jij hebt een hart, een hart om mee van te houden. Weet het zeker.
Je moet eerst jezelf graag zien voordat je een ander graag kunt zien…
i rest my case.
groetjes
Moet niet eerst iemand van mij houden zodat ik besef hoe “geniaal/mooi/creatief/slim/tof/….” ik ben?
Nope, de nachtbraker slaat nagels met koppen!
Alimonia,
Neen , je hebt nog geen hart nu, kan mischien…mischien nog komen!
Hmmm mischien hé…laat het weten als het er is! 😉
grtjs, Daniel Gustaaf
Volgens de foto heb ik toch al een metalen hart….
stalen hart!!! kan kloppen…
je wordt steeds mysterieuzer lijkt me, Alimonia
Maar iémand zal ooit van jou houden, en jij van die persoon!
‘Ik gebruik mijn vrouwelijke charmes om te krijgen wat ik wil. Aandacht.’
Mooi. Herkenbaar 🙂
Houden van komt wel.
Heel herkenbaar! Ik heb tot mijn 19e gedacht dat ik niet in staat was om van iemand anders te houden dan vriendinnen of familie. Ik wist niet wat verliefd worden was, dacht dat het niet voor mij weggelegd was. Ik waaide de angst altijd weg. Tot die ene reis. Ik ben verliefd geworden, volledig. Ik snapte opeens waar alle liedjes en gezegdes over gingen. Het genoeg hebben aan het in een kamer zijn. En toen bleek hij ook verliefd op mij te zijn en hield hij van mij. En ik van hem. Tot ik daarna erachter kwam dat hij me een tijd gebruikt heeft. In het begin vond hij me wel geweldig, maar al gauw niet meer. Dit is niet leuk geweest (denk aan mijn blog, die ging daarover), toch zou ik het nooit ongedaan maken, want ik weet: Ik kan houden van!
Dus als ik het kan, kan jij het ook, ooit, dan is er die persoon die je het laat voelen. Geloof me!
Bedankt voor je reactie D1! Misschien ben ik gewoon bang om mij eens volledig te geven en gewoon van iemand te houden?
Dat kan, maar ik vond het ook altijd eng. Nog steeds om eerlijk te zijn. Maar als het goed is, dan denk je er niet eens twee keer over na. DAn voelt het echt zoals ze zeggen. Dan voelt het goed en twijfel je niet.
Ik zit nu mee dat ik het nu een keer heb gevoeld en dat vergelijk met anderen en tot nu toe het niet terug heb kunnen vinden.
Dat kan ik begrijpen. We zullen wel zien. Ooit zal ik het wel tegenkomen zekers, toch?
Uiteraard en dan hoef je niet meer af te vragen of het zo is… Dan is het het gewoon 😀
Jij schrijft echt over de dingen waar ik ook mee bezig ben. Beetje bizar bijna. =:-)
Ik heb ook nog nooit van iemand gehouden. Dat moet toch super mooi zijn? Om iemand helemaal te kennen en gewoon met heel je hart van die persoon te houden?
Het kan voor mij soms zo’n groot gemis zijn dat ik geen lief heb en niemand om van te houden.
En ik weet niet of ik erop mag hopen dat ik het ooit nog ga tegenkomen. Dus nu denk ik dat ik mijn leven wat moet gaan inrichten met het zicht op dat ik misschien altijd alleen blijf. Eerder dan erop te blijven rekenen dat ik volgend jaar een prachtig lief zal hebben.
En Alimonia, jij bent mooi, creatief, origineel, interessant en boeiend om te ‘volgen’. Dat wil ik toch gewoon maar even kwijt. =:-)
Het leven is ook mooi alleen, toch?
Owh. Thanks voor de complimenten !!
Ik ken het wel. Ik ben zelf ook een master in manipuleren. Ik krijg vaak alles wat ik wil. De ene keer hoef ik er maar weinig voor te doen, bij de andere persoon gaat het maar stroef. Maar at the end of the story, krijg ik het. En soms doe ik het niet bewust, soms sta ik op een soort ”automatische piloot” en krijg ik halverwege mijn manipulerende gedrag pas door waar ik mee bezig ben. Nou ben ik niet ”onaardig”, tenminste…zo doe ik mezelf niet altijd voor. Maar als mensen mijn gedachten konden lezen…Dan zouden ze erachter komen hoe tegenstrijdig die soms zijn met mijn uitgesproken woorden.
Heel veel mensen zeggen niet wat ze echt denken. Dat is de realiteit.