Als ik een pluche knuffelbeer uit een automaat op de kermis zou zijn geweest, dan had ik het systeem al lang gesaboteerd zodat kinderen mij gratis naar huis zouden kunnen nemen.
Dit gezegd zijnde om aan te tonen hoe fel ik op dit ogenblik snak naar lichamelijk contact.
Ik ben nooit een knuffelaar geweest. Toch niet met vreemden. Bij mijn vriendjes heb ik niets anders gedaan. Knuffelen is voor mij intiemer dan kussen. Maar nu ik al geruime tijd zonder vriend zit, mis ik het knuffelen wel. Mijn vrienden of vriendinnen heb ik nooit aangeraakt, laat staan geknuffeld. Ik ben zo niet. Zelfs met mijn mama knuffel ik nooit. Haar heb ik wijsgemaakt dat ik niet tegen fysiek contact kan. Nuja. Wijsmaken is een groot woord. Ik kan er effectief niet tegen. Als iemand mij per ongeluk aanraakt, word ik half hysterisch. Ooit weigerde ik een vrouwelijke collega te kussen waardoor ze sindsdien mij negeert.
Ach. Mensen hebben tegenwoordig weinig begrip. Maar ik trek het mij niet meer aan. Ik heb mijn zone, waar je als vreemde best niet in komt. Ook te dicht bij mij staan om gewoonweg te kletsen, kan mij enorm op de heupen werken. Ik heb nooit iets anders gekend, dus voor mij is het de gewoonste zaak. Maar ik merk vaak nog vreemde blikken op als ik elke halve minuut 10 centimeter achteruitga als ze in “mijn zone” terechtkomen.
In the night
Come to me
You know I want your touch of evil
In the night
Please set me free
I can’t resist a touch of evilA touch of Evil – Judas Priest
En langs de andere kant heb ik sinds kort een chronisch te kort aan affectie. Ik mis aanrakingen. Ik mis knuffels. Ik mis liefde. En hoewel liefde van twee kanten moet komen, heb ik zelf het gevoel dat ik veel te geven heb. Vriendschap, liefde, knuffels, affectie, cadeaus,…. Ik heb zoveel in mij. Ik kan er voorlopig geen blijf mee. Ik voel mij vol. Vol van liefde en ik begrijp niet vanwaar het komt. Hoewel ik weet en besef dat ik best die liefde eerst aan mezelf geef, zal ik het niet doen. Zoals elke keer zal ik weer dezelfde fout maken. Ik zal op zoek gaan naar iemand waar ik niets voor voel. Hem overstelpen met mijn liefde en genegenheid om dan te beseffen dat ineens de liefde op is en ik de relatie wil verbreken. Hierdoor voel ik mij weer slecht, waardoor ik niet open sta voor nieuwe relaties, mij eenzaam en alleen voel en ineens weer na een tijd met een te veel aan liefde te zitten. Aan wie ik deze dan ineens weer aan een wildvreemde moet geven.
Iemand kandidaat?
De wereld door de ogen van Alimonia 
Onee, hoe vreselijk herkenbaar! Ik herken echt elk half woord van wat je zegt.
Terwijl ik je onlangs zei: “Weet je dat ik nooit wil geknuffeld worden?!”.
En toen dacht ik: “Onee, wat gaat ze nu weer van mij denken?”.
Maar ’t is echt mega herkenbaar, jou stuk! Ook ik heb nu een enorme ‘huidhonger’, en als ik ’n vriend heb plak ik daar ook mega aan!
Allé zeg, maakt da mee.
Straks kan je mijn blog overnemen als ik op vakantie ga 😉
Haha, deal! Wanneer en waar ga je?
Jullie blijven mij verbazen.
Haha, zo blijft het fun 😉 het zou maar saai zijn moesten we zo voorspelbaar zijn, niet?
Vannacht zal ik door mijn openstaande slaapkamerraam een arm uitstrekken. Zacht en teder zal ik met mijn vingers door je haren kroelen. En in een onverwachte droom zal ik een tedere zoen op jou laten neerdalen.
Slaap zacht en droom zoet.
oei. Mijn kamerraam is niet open….
Ach, mijn arm is ook niet zo lang ……..
Ok. Dan kan ik gerust slapen gaan.
Weet dat je een tedere zoen zelfs niet in je dromen kunt ontlopen!
Slaap gerust en sta morgen uitgerust weer op.
Met verbazing zul je morgenochtend in de spiegel kijken als jij je haren uitborstelt …..
Alimonia,
Een niet knuffelbaar beertje is een: ijsbeertje
Een zwart / wit denkend beertje is een : pandabeertje
Terug van je zonnige vakantie ben je een : bruin beertje
Als je in bad zit ben je een : wasbeertje
Ken nog een straffer beertje, maar durf het hier niet te schrijven… 😉
groetjes,
Daniël
Ik begin mij vreemd te voelen bij het lezen van dit stukje. Gewoon het feit dat ikzelf al meer dan een half jaar ‘knuffelloos’ door het leven ga. Weet je, als je er niet bij stil staat, er niet over nadenkt, mis je het niet. Maar nu bij het lezen van deze blog krijg ik een soort van benauwing. Ik mis het enorm. Die warmte, die genegenheid, die liefde. Tegen iemand kunnen zeggen: ‘ik heb je lief’, zou op dit moment voor mij verdomd veel betekenen. Het geeft je die extra energie om je dag zonder kleerscheuren door te komen.
Alimonia, bij deze geef ik je een virtuele knuffel. Ook al ga je daar weinig aan hebben.
Ach kom op, hier bij me is het al meer dan een decenia geleden dat ik nog ‘geknuffeld’ heb.
Het is evenzeer meer dan een decenia geleden dat ik naast iets ‘vrouwelijks’ lag.
Typerend om te lezen, die psychologische cirkel van 70cm, als daar iemand binnen treedt, zet ik eveneens een stap achterwaards.
Nog leuker om te lezen dat ik niet de enige ben die het niet de moeite vind om zijn vrienden een knuffel te verkopen.
Of zou dit komen omwille ik het allemaal niet meer weet…
Trouwens, wat is liefde nog de dag van vandaag als alles zo commercieel en uitgebuit wordt.
Of nog beter (een stelling die ik had), is liefde dan iets uitvoeren (of berwerkstelligen) om ‘iets’ van een andere gedaan te krijgen?
Kortom kan ik stellen, ik ga met plezier ‘liefdeloos’ doorheen mijn leven, dan word ik niet geconfronterd met onaangename verrassingen !
Heyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy,
Ben jij niet die dame die dinsdag om 16.30 in Denderleeuw liep met een cello?
Herkenbaar. 🙂
Dag Alimonia, ik las je blog een beetje stiekem, dat doe ik altijd, ff afwachten, de kat uit de boom kijken. Je schrijfstijl boeide me vanaf zin 1. Ik heb mezelf in veel van je postjes herkend, ook hier weer. Niet aangeraakt willen worden komt voort uit mijn kindertijd en jeugd; mijn ouders waren zodanig afstandelijk dat zelfs emoties niet werden getoond. (Het mag iedereen verbazen dat ik er nog redelijk ‘normaal’ ben uitgekomen, ja.) Ik heb nooit geweten wat een knuffel was, tot ik mijn vriend leerde kennen. Ik zou niet meer zonder kunnen… (zonder knuffel en zonder vriend, that is)
Van andere mensen moet ik nog steeds geen aanrakingen hebben en ik zal zelf niemand aanraken tenzij het onvermijdelijk is. My personal space! 😉
Soms wil ik kandidaat zijn….
x
Ooit herkenbaar geweest. Ik wil ook wel soms kandidaat zijn 😉
Gr
Elia
Hé lady, still alive?
Yes
Ik heb je juist een super belangrijke mail gestuurd en nu ga je hem nooit lezen. Zjesus !
En ik die dacht dat je op vakantie was.
Begrensd verlangen
ze heeft behoefte aan een warme, super dikke knuffel
er hangt helaas
rond haar zijn een gaas
een soort van grens zoals de buitenkant van een truffel
Lenjef
Amai dat is heel lang geleden !