Ik heb ze altijd al gehad, maar nooit zo fel als vandaag. De monsters in mijn hoofd. Ik kan ze geen naam geven want ik ken ze niet. Ik heb ze nog nooit gezien of gevoeld. Maar ik weet dat ze er zitten. Van die lelijke zwarte monsters die mij al mijn gans leven terroriseren. Om de één of andere reden komen ze altijd tot leven op momenten dat ik mij gelukkig voel. Ze kicken erop dat ze mij kunnen breken op mijn sterkst. Ze wachten geduldig af en slaan toe op het moment dat ik het sterkst zou moeten staan. Ze bijten. Eén voor één. Het brokkelt allemaal af in mijn hoofd en in enkele seconden ben ik verdrietig. Down. Lichtjes depressief. En het gebeurt allemaal zo snel dat ik mij niet eens kan verzetten.
Want als ik mij zou kunnen verzetten, dan had ik ze al lang uitgeroeid. Het lijkt wel alsof ze mij niet gunnen om gelukkig te zijn. Ze ontnemen mij alles. Mijn gevoelens. Mijn geluk. Mijn leven. En waarom toch?
Elke keer opnieuw moet ik er tegen vechten. Maar het vreet veel energie. En ik weet niet hoe ze aan te pakken want ik ken ze niet. Zij kennen mij blijkbaar wel want ze overleven in mij. Ze kennen mij door en door. Vanbinnen en vanbuiten. Tot nu toe win ik altijd van hen. Maar ik betaal er elke keer wel een hoge tol voor.
Ik verlies liefde. Ik verlies mezelf.
En dat allemaal door lelijke zwarte monsters die ik niet eens ken.
De wereld door de ogen van Alimonia 
Sterkte!
Liefdevolle groet
dank
Och, ik zou je zo een knuffel willen geven zodat die monsters inzien dat ze bij jou niets te zoeken hebben.
Bedankt HansDeZwans
Vrouwe Alimonia,
wees niet bang, hier is ik geariveerd, uw ridder, ridder mañana-lans.
Laat mij die monsters voor u vernietigen en ze over de hoogste berg
slingeren zodat ze nooit meer uw lastig komen vallen.
Vrouwe Alimonia, accepteer de hulp en bescherming van deze
nederige ridder.
Hoe kan ik hier nu “nee” tegen zeggen?
U heeft de juiste keuze gemaakt Vrouwe Alimonia,
het is te zien dat u niet alleen een schone verschijning bent
maar minstens net zo intelligent.
Laat mij een troon voor u maken waarvanaf u rustig kunt
aanschouwen hoe die monsters over de hoogste berg worden
geslingert.
O vrouwe Alimonia, vertel mij alstublieft.
Wilt u ze lings om of rechts om geslingert over die berg hebben.
Hahaha 🙂 Ik wil ze allemaal tegelijk over de berg zien geslingerd worden. Welke richting ze uitgaan is mijn zorg niet, maar ik wil ze wel zien sterven. Eén voor één.
Uw wens is mijn bevel Vrouwe.
Tof 🙂
Alimonia,
Zijn die zwarte beesten, soms in bedwang te houden door ze een potteke warme melk ta geven, of zoiets…
Dat al eens geprobeert? 😉
grtjs, D.G.
Geef ze een naam, nodig ze uit op de koffie, bekijk ze goed en zie dat ze verdacht veel op jou lijken. Deze monsters maak jij zelf, zekunnen je niets doen, je kan ze alleen maar vragen op te rotten! In veel gevallen zullen ze dat doen, als ze zien dat je niet door ze geraakt kan worden.
Kom je ook op bezoek als ik ze uitnodig?
Heel veel sterkte! x