Deze morgend werd ik vrolijk gewekt door het geschreeuw, geroep en getier van mijn – sinds kort nieuwe – buurmeisje en buurjongen. “Mama mama. Moet je kijken wat een eieren”.”Maar Charlotte, dat is onze tuin niet”, hoorde ik de mama antwoorden. “Ohhhh”, zuchtte de 2 kinderen.
Vol enthousiasme klom ik vervolgens uit mijn bed en ging onze tuin in.
“Aha. De paasklokken zijn gul geweest dit jaar”, maakte ik de opmerking bij mezelf. Zou ik genoeg hebben tot volgend jaar? I am not sure.
Vrolijk Pasen.
De wereld door de ogen van Alimonia 
oohh, vooral die Milka eitjes, misselijkmakend 🙂
zou ik toekomen tot eind van deze maand?
Nu las ik op fb precies een ander verhaal 🙂
Ah ja?
dat lijkt me genoeg om toch een zakje te delen met de buurkindjes 🙂
Chocolade deel ik nooit 🙂
En terecht!
niets, niets , niets te vinden in mijn tuin…denk dat ze de lading gelost hebben op één plaats…dit jaar ! 😉
D.G.
Ben jij wel braaf geweest dit jaar Daniël ???
LAP!!! de waarheid is NEEN ! niet braaf geweest! ik weet het, soms pest ik wel eens Alimonia…en dat is me fataal geworden op vlak van de ” klokken van Rome ” maar kom, mss maak ik kans op een mooi kerstgeschenk? al hoe wel ik mijn ziel aan de duivel heb verkocht…zou ik dan ook nog bij dit rode gepinnemutst dikkertje , met zijn bolle buik en rode wangetjes in aanmerking komen? We zien wel, en ondertussen blijft mijn gebit en slakke lijn 100% op zijn ideaal pijl! Wat een voordeel Alimonia pesten kan hebben hé… ;-), dag beezeke, nog een mooi weekend gewenst hé… 😉
Misschien moeten wij ook een iets hogere muur om de tuin bouwen, zodat de klokken onvoeldoende ruimte hebben om terug op te stijgen tenzij ze meer dan genoeg (!) paaseitjes en anders lekkers achterlaten.
Hahaha 🙂
Wacht, laat mij uw verhaaltje even analyseren. Nu weet ik niet of je nog thuis woont bij je ouders of alleen? Stel, je woont alleen. Dan heb je die zakjes in je eigen tuin gelegd en daarna terug in bed gekropen? Je bent vervolgens terug in slaap gesukkeld en gewekt door de buren. Vol enthousiasme loop je door je tuin en raapt de zakjes zo vlug je kunt bij elkaar. Eenmaal alles op een hoopje kijk je triomfantelijk naar de kinderen van je buren met een gezicht van: allemaal van mij, jullie krijgen daar lekker toch niets van. Am I right?
En als ik nog bij mijn ouders woon?
Dan moet je de zinnen voor ‘Vol enthousiasme’ weglaten en begint de veronderstelling vanaf daar.
En denk jij dat ik niets beter te doen heb dan 62 zakjes in mijn eigen tuin te zetten gewoonweg voor een foto voor op mijn blog? Zelfs mijn ouders krijg ik niet zo zot 😉
Ja.