F.A.C.T.S 2016 – VIP

Afgelopen weekend was ik op de F.A.C.T.S beurs in Gent. Dit is een fantasy, anime, comics, toys en space festival. Ik moet eerlijk bekennen dat ik nog nooit op zo’n beurs was geweest. Maar dit jaar kon ik niet overslaan. Ik bemachtigde immers VIP-kaarten. 199 EUR per stuk *slik*. Die kon ik toch niet laten liggen?  Niet enkel mijn goed humeur, maar ook mijn camera stak ik in mijn zak. Deze was weliswaar niet groter dan een A4’tje. De nieuwe richtlijnen na de recente aanslagen.

Volgens het boze web, zouden we recht hebben op een VIP parking. Een parking dicht bij de ingang zodat, mocht het die dag regenen, we direct binnen zouden zijn zonder dat onze  make up zou uitlopen (mochten we als één of ander monster willen verkleed zijn). Het lag misschien aan het mooie weer, maar de VIP parking was spoorloos verdwenen. Een vriendelijke man wees ons de weg langs een – ik verzin het niet – verbodsbord (!). “Negeer dat maar”, zei hij. “Het is maar een klein stukje en dan kom je op de echte parking uit”. Soit. We negeerden deze vriendelijke gekke man en zochten zelf onze weg. De freaks zaten blijkbaar niet enkel binnen, maar ook buiten.

Uiteindelijk gingen we naar de speciale VIP ingang. We kregen een badge, maar ook daar liep het mis. Onze foto’s en namen werden omgewisseld. Professioneel toch, serieus. Ik was al slechtgezind en de dag moest nog beginnen ! Zo moeilijk kan dat toch niet zijn? Maar blijkbaar vonden deze dames het niet nodig om eventjes onze naam te vragen. Een beetje initiatief was mooi geweest, meiden. Als hostess moet je niet enkel een mooie snoet hebben. We kregen een goodiebag en konden direct doorlopen naar de ingang. Mooi een uur op voorhand voor het festival officieel opende. Maar ineens viel onze frank. Een goodiebag, wat zou daar allemaal toch inzitten? Volgens mijn opzoekingen op het internet zou hier al ten minste een T-shirt moeten ingezeten hebben. Maar nee, in onze goodiebaggen niet. We keerden terug. Maar daar kregen we de uitleg: “er is een verschil tussen gekochte VIP kaarten en gekregen VIP kaarten”. Allright. We werden kwaad, maar het hielp niet. Geen leuk T-shirt van de F.A.C.T.S om reclame te kunnen maken. Maar “we hopen dat je toch nog een leuke dag hebt”, riepen ze ons na. We keken verder in onze zak. Een programmaboekje en een call of duty mannetje. Nu moet je weten dat de programmaboekjes OVERAL lagen en dat de call of duty mannetjes ook OVERAL uitgedeeld werden. Nuja, uitgedeeld is misschien nog zacht uitgedrukt, het was eerder je verplichten om er eentje aan te nemen. Wanneer je geen call of duty mannetje aannam, kreeg je een boze blik toegeworpen. Ze moesten duidelijk van deze mannetjes af.

Met onze – zo goed als lege – goodiebag en gepersonaliseerde badge liepen we op het lege festival rond. Ik voelde me een beetje ongemakkelijk. We hadden wat bekijks, maar ik denk dat de mensen eerder dachten van “zie ze daar eens lopen, de VIP’ers”. Standhouders spraken ons aan en waren wel erg vriendelijk. Waarschijnlijk zagen ze in ons enkel eurotekens dan iets anders. Want geef eens eerlijk toe, als je 199 EUR kan betalen voor een ticket kan je wel wat geld spenderen aan fantasy en/of anime spulletjes, toch?

Het had wel iets, zo alleen rondlopen in een grote zaal. Maar toch. Het leek of iedereen je in de gaten hield. Ik nam hier en daar wat foto’s, maar ik miste toch de vreemde personages waar ik voor gekomen was. Uiteindelijk gingen we naar de game stand, maar ook hier liep het weer mis. De laserstand was nog niet open (ok, dat kan ik nog begrijpen), dus probeerden we maar aan de DDR stand. We probeerden, maar het lukte niet direct. Ik ben dan ook niet de meest ervaren gamer. Maar daar lag het duidelijk niet aan. Na ons 3 minuten te laten hebben sukkelen, kwam de standhouder naar ons toe. Nuja, zo leek het toch. Pas als ik hem aansprak en vroeg wat er aan de hand was zei hij iets van “het staat nog niet op”. Serieus man ! Daar stonden we dan als VIP ons belachelijk te maken. Wat hij daar stond te doen, was een raadsel, maar je job serieus nemen kan toch geen kwaad?

We besloten dan maar naar de stand van Mediamarkt te gaan. Daar stonden enkele pc’s klaar. We werden vriendelijk aangesproken en er werd zelfs een mooie polaroid foto van mij gemaakt ! We namen plaats in een modern racemachine en ook daar, ik kan er niet aan doen, liep het weer mis. Ik had nog geen 2 minuten gereden of mijn stuur kwam los (terwijl het nog aan het draaien was). “Heb ik het kapot gemaakt?”, vroeg ik angstig. “Nee er is gewoon een probleem”. Bleek er één of andere (belangrijke) vijs los te zitten. Lap, daar ging mijn recordtijd. Frustrerend verlieten we de stand.

Ondertussen hadden we de VIP stand gevonden. We konden eventjes bekomen van al onze tegenslagen en dronken ons verdriet weg met een wijntje. Uiteindelijk werden de gewone stervelingen binnengelaten. De zaal werd warmer en ik kon eindelijk terug normaal ademhalen. Ik genoot van de personages en nam hier en daar aarzelend een foto van hen. Al vrij snel bleek dat ze zeer gewillig poseerden. Mijn telelens was voor niets nodig ! Veel moest ik niet doen om ze te laten schitteren voor mijn camera.

We liepen de talrijke winkeltjes voorbij en genoten van de verkleedde mensen. Sommige gingen enorm op in hun rol. Heel fijn om te zien ! Maar uiteindelijk kwamen ze allemaal voor hetzelfde: genieten van de aandacht. En dat gebeurde bij de ene wat meer dan de andere.

We pikten de cosplay contest mee. Allemaal vreemde figuren van games ala Leage of legends, World of Warcraft,… Ik moet toegeven, ik ben er niet in thuis. Maar het was leuk om te aanschouwen. De personages werden als helden toegeroepen. En er was ook een echte held, namelijk Leon Chiro. Juist ja, ik kende hem niet. Het was pas als het festival afgelopen was dat ik hem herkende. “Was die man daarnet niet in onze VIP ruimte?”

Nadat we alle vreemde figuren op onze camera hadden vastgelegd, was het tijd voor met iets meer detail naar de winkeltjes te kijken. Draken waren er bijna niet. En degene die ik dan zag waren prijs kwaliteit niet in proportie. Zeer jammer ! Want mijn collectie kan nog altijd uitgebreid worden.

Uiteindelijk heb ik mij wel geamuseerd op die F.A.C.T.S beurs. Zeker een aanrader als fotograaf of als je graag aapjes bekijkt. Maar neem dan zeker een gewoon ticket in plaats van die VIP formule.

Enkele sfeerbeelden: