Vroeger was mijn blog mijn uitlaatklep. Een vriend waar ik bijna alles aan kwijt kon. Maar nu ik een echte vriend heb (en ook echt naar de psycholoog ga), heb ik dit platform niet meer echt nodig. Zelfs de nood aan fotograferen is eventjes helemaal verdwenen. Maar af en toe kriebelt het. En dan krijg je dit. Een kleine update over het leven van Alimonia.
Enkele weken terug kocht ik een cello. Lezers die me al jaren volgen, weten dat ik al jaren op zoek ben naar mijn eigen cello. Maar ik ben een moeilijke. Ooit zei een vioolbouwer letterlijk tegen mij: “maar meiske, gij gaat nooit een cello vinden”. Nu ik ben blij dat hij ongelijk heeft gekregen. Al heeft dat wel enkele jaren moeten duren. Maar zoveel weken geleden kreeg ik de opportuniteit om een cello te kopen. Bij iemand privé. Hij werd daar netjes wat ingespeeld en toen hij “gerijpt” was, was hij gewoon voor mij. Nadat ik netjes de centjes had overgeschreven natuurlijk. Hij is ontzettend mooi (zie die krul !) en heeft een warme klank. En hij speelt natuurlijk ook lekker. Ik ben er helemaal blij mee. De verkoper gaf mij er nog vanalles bij. Een kist, een staander, nog een staander, partituren,… Noem maar op. En net voor de verkoop had hij de cello netjes laten “oppoetsen” bij de vioolbouwer.


Ondertussen heb ik mij ook weer netjes ingeschreven in de plaatselijke muziekschool. Ik ben ooit afgestudeerd (4 jaar geleden dacht ik zo) en via een nieuwe wet is het mogelijk je terug in te schrijven. En dat hebben we dan maar direct gedaan ! De cello lessen zijn leuk. De leerkracht is een beetje gek. Een echte muzikant heb ik de indruk. Het is een nog een jonge man en hij praat meer als de gemiddelde vrouw. Ik heb een beetje compassie met zijn vrouw. De samenspel is groepje van 10 à 15 personen (violen en cello’s + 1 contrabas), maar dat zal ook wel wat veranderen door de corona.
Daarnaast volg ik nu ook avondonderwijs chocolatier. Heerlijk om een avondje met de handen bezig te zijn. De tijd vliegt en ondertussen leer ik hier de plaatselijke bevolking kennen.


En natuurlijk ben ik ook nog steeds aan het lopen. Ik volg nu een schema waardoor ik nu 3 keer in de week aan het lopen ben. Ik loop tussen de 5 a 10 km. Ik ben nu aan het trainen voor 12 km aan een tempo van 5:50 te kunnen doen….
Dus kijk. Mocht je u tegenwoordig afvragen waar ik mij bevind. Dan is dat oftewel in ons appartement, in de muziekschool, de avondschool of op de baan. Als loopster of als auto-rijdster (want ja ook dat lukt aardig !)
En hoe gaat het met jullie? Missen jullie mij?
Oh ja ik heb eventjes snel een nieuwe lay-out gekozen 🙂
De reacties moet je nu boven het artikel plaatsen….