Fantasie

Als ik niet beter wist, zou ik zeggen dat ik verliefd ben. En zelfs niet een klein beetje. Elke morgen word ik geestelijk wakker naast hem. Hij kijkt mij vol goesting aan. Het laken is het enige stuk stof dat zich tussen ons bevind. Mijn lange lokken strelen zijn lichaam. De zachte kriebel zorgt voor een schattige glimlach op zijn gezicht. Zijn bruine ogen kijken diep in mijn blauw-groen-grijze ogen. Ze vertellen me meer dan hij denkt. Hij vindt me leuk. En niet een beetje.

Ik lach geniepig en kruip dichter tegen hem aan. Ik sluit mijn ogen van genot en probeer het moment voor eeuwig in te beelden. Na een douche en ontbijt scheiden onze wegen. Op het werk proberen we via mails contact met elkaar te houden. De stoute mails zorgen voor een enorme energie-boost. Mijn verlangen groeit met de minuut. Elke binnenkomende mail doet mijn hart een tik sneller slaan.

Ik probeer niet aan hem te denken, maar het lukt me niet. Elke beweging, liedje, uitdrukking,… doet me aan hem herinneren. Het is een sms van hem dat mij ineens weer met mijn voeten op de grond plaatst. “werken!”. Het is de realiteit dat ik onder ogen moet zien. Ik probeer mij te concentreren. “Nog even…”.

Een paar uur later zijn we weer samen. Pizza is waar we op leven. Pepsi vergezelt ons. Heel af en toe kook ik. Of wat je koken kunt noemen. Croque monsieurs. Of nasi goring ofzo. De avond valt. We kruipen dicht tegen elkaar aan. Hij houdt me stevig vast alsof hij mij nooit wilt laten gaan. Ik kijk hem aan. Ik zoen zijn neus. En ik vertrek. Deze droom heeft al veel te lang geduurd.