Ze is niet zo knap. Dat was het eerste wat ik dacht toen ik onze vakantiehulp zag. Er viel op dat moment een hele last van mijn schouders. Ik moest geen super sexy chick opleiden. Nee. Ik had een normale meid gekregen. Kleiner, dunner en jonger dan mij. Ik was gerust. Ze was geen bedreiging. En dus kon ik haar zonder enig probleem uit leggen wat ik van haar verwachtte. Juist ja. Een paar dagen ervoor had mijn chef mij vriendelijk gevraagd om ook dit jaar de vakantiehulpjes op te leiden. Zonder aarzeling nam ik deze taak er met veel plezier bij. Het ontbreekt me namelijk niet aan ambitie om zelf ooit een groep te leiden. Deze taak zag ik dan ook als een ideale gelegenheid om een stap dichter bij mijn doel te geraken.
En ze doet dat goed. Onze niet zo knappe meid. Ik weet trouwens niet of het nu aan haar intelligentie ligt of aan mijn sublieme uitleg. Ach ja. Ze mag van geluk spreken dat ik haar coach ben. Ze zit namelijk nooit zonder werk.
Want werken zal ze. Tot ze er bij neervalt. Daar dienen ze toch voor?
De wereld door de ogen van Alimonia 