U hebt ze vast ook al eens gezien, misschien zelfs al eens gesproken. De knappe jonge mannen en vrouwen in hun gekleurde T-shirtjes die willekeurige passanten aanspreken op straat. Ja, u kent ze wel. Die mensen waarvoor je een vroegere straat inslaat of een grote boog voor maakt. Maar soms verrassen ze je. Dan komen ze uit het niets met hun lieve snoet voor je staan. Meestal lach ik vriendelijk, verzin ik dat ik een druk leven heb en wandel zonder scrupules verder. Maar soms laat ik mij meeslepen in hun fantasieverhaal. Hun steevast geloof van de ideale wereld raakt mij elke keer opnieuw. Ik heb ontzettend veel respect voor hun toewijding, maar hoe lang zullen ze naïef blijven? Ooit komt er een dag dat ze net als ik de straat oversteken om de jongens & meisjes met gekleurd T-shirt te omzeilen. Want ooit beseffen ze dat de wereld niet te redden valt met een paar handtekeningen. Ooit verliezen ze hun vertrouwen in de vereniging waarvoor ze hun leven zouden gegeven hebben. Dan zullen hun ogen open gaan en zien dat de vele eurootjes niet naar de arme kindjes, de mooie zeehondjes of de eerlijke boeren is gegaan. Ooit komen ze zelf tot die vaststelling. Maar tot dan blijf ik vriendelijk lachen en laat hen in hun naïviteit geloven. Want het is schoon als je jong bent en nog gelooft in het redden van de wereld. Alleen al daarvoor zou je een handtekening en een paar euro’s geven.
Geen categorie
Ergens heb ik nog een pin uit mijn jonge naïeve leven liggen. Red Africa of zoiet. (Bij momenten) geloof ik nog altijd in het redden van de wereld, maar vanuit het basisprincipe dat mijn grootmoeder me leerde… wie het kleine niet eert is het grote niet weerd. De wereld beteren begint aan je eigen voordeur.
Ik zou het niet beter gezegd kunnen hebben !
’t zal de wereld misschien inderdaad niet redden, maar verslechteren zal het toch in elk geval niet! ‘k Vind een klein beetje idealisme trouwens ook niet misstaan hoor… 🙂
Waar trek je de grens?
Maar zonder die naïviteit zou de wereld nog cynischer zijn,………ooit waren we zelf zo idealistisch,…..ooit,…..:-)
We kunnen het wel terug worden…
Ik wens jou en je lezers een Veilig 2013
Dank je. Ik u ook !
Aan de ene kant bij ik nog steeds zo’n naïeve idealist want elke maand gaat een bescheiden bedrag naar twee organisaties die beloven om de wereld te verbeteren. Anderzijds groeide het besef dat ik nooit genoeg zal verdienen om aan iedereen die ik in Brussel (bijvoorbeeld) tegen kwam die me om een kleine gift vraagt, te voldoen. Ik heb geleerd om nog zelden euro’s uit te delen op straat omdat ik anders zelf op het einde van de maand in moeilijkheden raakte. Wat uiteindelijk niet de bedoeling kan zijn.
Nee klopt. Maar waar ligt het probleem in onze maatschappij? Hoe is het zo ver kunnen komen dat die mens op straat terecht is gekomen?
Het is tegenwoordig helaas de mode om idealisten het etiket van naïevelingen op te kleven. Het tegendeel is echter waar. Als men er zo over denkt, zullen zij natuurlijk niets bereiken. Het probleem ligt dus volgens mij bij zij die hen zo’n etiket opkleven.
Bij mij dus?
Alimonia,
Ik geloof niet dat ik ze ooit tegengekomen ben in Nederland deze knappe jongens en meisjes in gekleurde T-shirts, maar goed het fenomeen op zich bestaat hier natuurlijk ook.
Ik weet ook wel dat ik als persoon de wereld niet kan redden, toch geef ik regelmatig een kleinigheid aan een straatmuzikant of aan een of ander goed doel in de gedachte alle beetjes helpen en dat ik het zelf goed heb, maar ik omzeil het ook wel.
met realistische groet,
jeer
Vorig jaar leverde ik nog een bijdrage aan de manifestatie Kunst in ’t Hart met het thema: ” Onze wereld in mijn handen” zie op mijn weblog;
http://haiku–blog.blogspot.nl/2011/10/kunst-in-t-hart-2011-zit-er-weer-op.html
jeer
Kan je straatmuzikanten hier in dit verhaal plaatsen? Die mensen hebben geld nodig voor hunzelf (of de groep waar ze deel uit maken) of willen gewoon wat meer mensen een glimlach op hun gezicht toveren.
Hoe dan ook, je hebt dat mooi verwoord. Als jij ooit in een gekleurd t-shirt voor mij staat geef ik je zeker een aantal euro’s.
Ik vrees dat dat nooit zal gebeuren aangezien zwart de enigste kleur is die mijn garderobe overheerst 😉
Dat dacht ik niet 🙂
Wie kent mijn garderobe het beste? Ah. Ik dacht het ook.
Alimonia,
Niet iedereen vindt zwart de enigste kleur oftewel de meest mooie!
Waarschijnlijk is zwart praktisch de enige kleur van jouw garderobe.
met beleefde groet,
jeer